กีดขวาง [V] obstruct ; hinder; block; bar; impede; retard

Syn. ขัดขวาง, ขวาง

Def. ขวางกั้นไว้, ขวางเกะกะ

Sample. เมื่อพึ่งตนเองได้แล้วก็ไม่มีอุปสรรคกีดขวาง ทำให้เป็นอิสระและพร้อมที่จะช่วยเหลือผู้อื่น