กระหม่อม [N] top of the head ; head

Syn. กบาล, หัว, ขม่อม

Def. ส่วนของกะโหลกอยู่ตรงแนวกลางศีรษะแต่ต่ำกว่าส่วนสูงสุดลงมาใกล้หน้าผาก

Sample. เหยื่อเคราะห์ร้ายถูกตีโดนกระหม่อมพอดี

กระหม่อม [PRON] I ; me

Syn. หม่อมฉัน

Def. คำใช้แทนตัวผู้พูดเพศชาย เพ็ดทูลเจ้านายชั้นหม่อมเจ้า และพระวรวงศ์เธอที่มิได้ทรงกรม, เป็นสรรพนามบุรุษที่ 1

Sample. กระหม่อมดีใจที่ฝ่าบาทเสด็จมาเยือนสถานที่ท่องเที่ยวของจังหวัดนี้