กดขี่ข่มเหง [V] oppress ; maltreat; abuse

Syn. รังแก, ข่มเหงรังแก

Def. ข่มให้อยู่ในอำนาจตนและใช้กำลังรังแกทำความเดือดร้อนให้แก่ผู้อื่น

Sample. ราชการการเมืองใช้อำนาจกดขี่ข่มเหงข้าราชการประจำผู้ซื่อสัตย์สุจริต