blow [VT] ; พัด

Related. โชย, รำเพย

blow [VT] ; สูดจมูก

blow [VI] ; เป่า

Related. เป่าลม, พ่นลม

blow [VT] ; เป่า (แก้ว)

blow [N] ; ลมแรง (คำไม่เป็นทางการ)

blow [N] ; การเป่า

blow [VT] ; ส่งจูบ

blow [VT] ; พลาดโอกาส (คำสแลง)

blow [VT] ; ระเบิด

Syn. explode

Related. ขาด, ไหม้

blow [VT] ; เป่า (เครื่องดนตรี) ให้เกิดเสียง

blow [VT] ; ผลาญ (คำสแลง)

Syn. dissipate; waste

Related. ใช้อย่างสุรุ่ยสุร่าย

blow [N] ; การตี

Syn. hit

Related. การต่อย

blow [VI] ; บาน

Syn. bloom

Related. ทำให้บาน