คำศัพท์ : แปลกหู
แปลกหู [V] sound strange ; be unheard of
Syn. ผิดหู
Ant. คุ้นหู
Def. ไม่เหมือนกับที่เคยได้ยินมาก่อน
Sample. ฉันรู้สึกว่า เสียงของน้ำแปลกหูไปมาก ไม่รู้ว่ามีเรื่องไม่สบายใจอะไรอยู่