แคะไค้ [V] nag ; scold; find fault; criticize

Syn. ค่อนแคะ, เหน็บ, เหน็บแนม, หาเรื่อง, ถากถาง

Def. ซอกแซกหาเรื่องขึ้นมาว่า

Sample. เธอเฝ้าแคะไค้เขาได้ทุกเมื่อเชื่อวัน