แคะ [V] pick out ; take out; dig out; extract

Syn. แซะออก, แกะออก, แงะออก

Def. ใช้เล็บมือหรือสิ่งมีปลายแหลมเป็นต้นทำให้สิ่งที่ติดอยู่ข้างในหรือในซอกในรูหลุดออมมา

Sample. ช่างกำลังแคะก้อนกรวดออกจากท่อน้ำมัน