เป่า [V] play (a wind instrument) ; blow; sound; blare; play by blowing;

Syn. เล่น, บรรเลง

Def. ทำให้เครื่องดนตรีหรือสิ่งอื่นเกิดเสียงโดยใช้ลมปากก็เรียกว่า เป่า

Sample. ทางเข้าเมืองขอนแก่นนั้นผมเห็นเขาทำรูปไดโนเสาร์เป่าแคนให้เป็นสัญญาลักษณ์ของจังหวัด

เป่า [V] blow ;

Def. พ่นลมออกมาทางปาก, อาการที่ลมพุ่งเข้ามาหรือออกไปเช่นนั้น

Sample. คุณนายพนมมือน้อมหัวเข้าหาเจ้าพ่อให้เป่ากระหม่อม

เป่า [V] blow ; blast

Syn. พ่น, พัด

Ant. สูด

Def. พ่นลมออกมาทางปาก, อาการที่ลมพุ่งเข้ามาหรือออกไปเช่นนั้น

Sample. คุณนายพนมมือน้อมหัวเข้าหาเจ้าพ่อให้เป่าขม่อม

เป่า [V] play ; blow; blare

Syn. เล่น, บรรเลง

Def. ทำให้เครื่องดนตรีหรือสิ่งอื่นเกิดเสียงโดยใช้ลมปาก

Sample. ทางเข้าเมืองขอนแก่นนั้นผมเห็นเขาทำรูปไดโนเสาร์เป่าแคนให้เป็นสัญลักษณ์ของจังหวัด