เบี้ยหัวแหลก [N] bit of money ; bits of income

Syn. เบี้ยหัวแตก

Def. เงินที่ได้มาไม่เป็นกอบเป็นกำแล้วใช้จ่ายหมดไปโดยไม่ได้อะไรเป็นชิ้นเป็นอัน

Sample. ของที่เห็นๆ อยู่ก็ได้เบี้ยหัวแหลกนี่แหละไปซื้อหามา