เบี้ยว [V] distort ; deform

Def. มีรูปบิดเบ้ไปจากเดิม ซึ่งมักจะมีลักษณะค่อนข้างกลม

Sample. ศีรษะเด็กเมื่อคลอดใหม่มักจะเบี้ยวไปทางท้ายทอย

เบี้ยว [V] break a promise ; break an agreement; not keep a promise

Syn. บิดพลิ้ว, โหยกเหยก

Def. หลีกเลี่ยงไม่ปฏิบัติตามสัญญาหรือปฏิบัติไม่ตรงตามข้อตกลง

Sample. ผมไม่เคยเบี้ยว ไม่เคยโกงใคร ผมซื่อสัตย์เสมอ