เทริด [N] crown ; decoration for the head; diadem; headdress; tiara; coronet; circlet

Syn. มงกุฎ, ชฎา, จำหัน, จำหาย

Def. เครื่องประดับศีรษะรูปมงกุฏอย่างเตี้ยมีกรอบหน้า

Sample. เขาแต่งกายเป็นเทวดาและสวมเทริดด้วย