เขย้อแขย่ง [V] stand on tiptoe ;

Syn. ขะเย้อขะแหย่ง, เขย่ง

Def. ตะเกียกตะกายจะให้ตัวสูงขึ้น

Sample. เขาเขย้อแขย่งจะหยิบของบนหลังตู้ให้ได้