เก้อเขิน [V] shy ; be awkward; be abashed; shame; be bashful

Syn. เขิน, อาย, กระดาก, ขัดเขิน, เคอะเขิน, ขวยเขิน

Sample. เขาตั้งใจอธิบายมากเกินไปจนเก้อเขิน และพูดตะกุกตะกัก