เกี่ยงงอน [V] be unwilling ; contend; dispute; bargain; counterpurpose; haggle; argue

Syn. เกี่ยง, ตั้งแง่, เล่นแง่

Def. เกี่ยงอย่างมีเงื่อนไข, เกี่ยงเอาเชิง

Sample. ทั้งสองฝ่ายสนับสนุนให้มีการเจรจารอบทวิภาคีนี้ต่อไปในอนาคตอันใกล้โดยไม่เกี่ยงงอนว่าจะต้องเป็นที่ไหน