มีปากเสียง [V] quarrel ; argue; altercate; clash; dispute; squabble

Syn. ทะเลาะ, เถียง, ทุ่มเถียง, มีปากมีเสียง, ทะเลาะวิวาท, ทะเลาะเบาะแว้ง

Ant. ปรองดอง

Def. ทุ่มเถียงกันรุนแรงถึงขั้นวิวาท

Sample. พี่น้องมีปากเสียงกันแต่เช้า