พ่อหม้าย [N] widower ;

class. คน

Syn. พ่อม่าย

Ant. แม่หม้าย

Def. ชายที่เมียตายหรือหย่ากัน

Sample. เขาใช้ชีวิตเป็นพ่อหม้ายได้เพียงไม่กี่เดือน เขาก็แต่งงานใหม่