คำศัพท์ : ผู้อาภัพ
ผู้อาภัพ [N] one who is unlucky ; unfortunate
class. คน
Syn. คนอาภัพ
Ant. ผู้มีวาสนา
Def. ผู้ที่มีวาสนาน้อย
Sample. คุณชายน้อยเป็นผู้อาภัพแห่งบ้านทรายทอง