ผู้สมคบ [N] accomplice ; accessory

Syn. ผู้สมรู้ร่วมคิด

Def. ผู้ที่ร่วมคบคิดกันทำการอย่างใดอย่างหนึ่ง

Sample. เขาเป็นผู้สบคบกับขบวนการวางแผนลักลอบนำยาเสพติดเข้าประเทศมานานแล้ว