คำศัพท์ : ผู้บันดาล
ผู้บันดาล [N] inspirer ; catalyst
class. คน
Syn. คนบันดาล
Def. คนที่ทำให้เป็นไป
Sample. คนบางกลุ่มมีความเชื่อว่า เทพเจ้าเป็นผู้บันดาลให้พืชพันธุ์ธัญชาติงอกงาม หรือทำให้เสียหายได้