คำศัพท์ : ผูกเวร ผูกเวร [V] hold grudge against ; seek revenge; bear someone a grudge; start a feud with; enter into a feud; engage in endless retributions Syn. จองเวร Def. เอาใจไปติดพันแน่นกับความพยาบาทหรือความปองร้ายต่อผู้อื่น Sample. ผู้ใดผูกเวรต่อกัน ผู้นั้นจะได้รับความทุกข์ไปตลอดอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ |