ผุกร่อน [V] decay ; rot; decompose; putrefy

Syn. ผุพัง, กร่อน

Def. สึกหรอร่วนยุ่ยไปเองไปทีละน้อยเพราะหมดสภาพเดิม

Sample. กำแพงของวัดผุกร่อนไปตามอายุขัย ซึ่งเหลือไว้แต่ซากที่พอให้รู้ว่าเป็นแนวกำแพง