คำศัพท์ : ผักบุ้ง
ผักบุ้ง [N] morning glory ; Ipomoea aquatica
class. ต้น
Syn. ผักทอดยอด, บุ้ง
Def. ชื่อไม้เถาชนิดหนึ่ง ทอดเลื้อยตามพื้นดินหรือบนผิวน้ำ ดอกสีขาวหรือม่วงอ่อน ลำต้นกลวง ยอดกินได้
Sample. น้องสาวกำลังเด็ดผักบุ้งของหล่อนอยู่ริมบึง