คำศัพท์ : ผละออก
ผละออก [V] repel ; flee (from)
Ant. เข้าหา, เข้าใกล้
Def. ออกไปให้พ้นอย่างกระทันหัน
Sample. เธอเพ่งมองเข้าไปในความมืดสลัวอยู่ครู่หนึ่งก็ผละออกมา