ผละหนี [V] flee (from) ; run away (from)

Syn. ผละออก, หนีจาก

Ant. เข้าหา, เข้าใกล้

Def. หลีกไปให้พ้นอย่างกระทันหัน

Sample. ฝูงปลาเล็กรีบผละหนีเข้าซุกตามพุ่มปะการัง ด้วยท่าทางตื่นตระหนกกับแสงสีขาวจ้า