ปฏิภาณ [N] wit ; wisdom; resourcefulness; sagacity; astuteness; acumen; intellectual

Syn. เชาวน์, เชาวน์ปัญญา, ไหวพริบ, ความเฉลียวฉลาด

Ant. ทื่อ, บัญญาทึบ, จนปัญญา

Def. เชาวน์ไวในการกล่าวแก้หรือโต้ตอบเป็นต้นได้ฉับพลันทันทีและแยบคาย

Sample. เขามีปฏิภาณในการตอบคำถาม