ปกติวิสัย [N] normality ; nature; common; regularity

Syn. ธรรมดา, ปกติ, สามัญ

Ant. ผิดวิสัย

Def. ลักษณะที่เป็นไปตามที่เคย

Sample. การนันทนาการตลอดจนความสนุกสนานรื่นเริงต่างๆ เป็นสิ่งที่เป็นไปตามปกติวิสัยหรือทำอยู่เป็นประจำ