ถึงแก่อนิจกรรม [V] pass away ; die; dead; perish

Syn. ตาย, มรณะ, เสีย, สิ้นใจ, มรณกรรม, ดับ, ถึงมรณกรรม, ถึงแก่มรณกรรม, ถึงแก่กรรม, ถึงมรณภาพ, มรณภาพ

Ant. เกิด, ประสูติ, กำเนิด

Def. ตาย (ใช้แก่พระยาพานทองหรือเทียบเท่า)

Sample. พอท่านรับประทานอาหารนี้แล้ว ท่านก็เป็นลมสิ้นสติไปจนถึงแก่อนิจกรรมดังกล่าว