ถิ่นทุรกันดาร [N] wilderness area ; remote area; distant area; isolated area

Def. ดินแดนหรือพื้นที่ที่ยังไม่เจริญ

Sample. พระและมิชชันนารีได้พยายามไปเผยแพร่ศาสนาในถิ่นทุรกันดาร หรือดินแดนต่างๆ ทั้งที่ยังไม่เจริญหรือล้าหลัง