ตามลำพัง [ADV] alone ; by oneself; on one's own

Syn. โดยลำพัง

Def. โดดเดี่ยว, เฉพาะตัวเอง, ไม่เกี่ยวข้องกับผู้อื่น

Sample. เขาชอบมานั่งคิดงานอยู่ที่สวนนี้ตามลำพังทุกเย็น