ตัดใจ [V] restrain one's passion ; make a decision against one's wish; control one's temper; part with (/give up) something one likes or values; part with a cherished possession

Syn. ห้ามใจ

Def. ห้ามใจไม่ให้คิดในเหตุที่เกิดขึ้น

Sample. เนื่องจากสภาพเศรษฐกิจในครอบครัวกำลังมีปัญหาเธอจึงตัดใจไม่ซื้อของใช้ฟุ่มเฟือย