คำศัพท์ : ตะพึด ตะพึด [ADV] persistently ; unremittingly; continually; constantly; incessantly; without stopping; without a letup; without interruption Syn. ตะพึดตะพือ, ร่ำไป, เรื่อยไป Ant. หยุดพัก, ชะงัก Def. ตะบึงไป, ไม่หยุดหย่อน Sample. เขาเดินตะพึดไม่ว่าจะไปไหนๆ ใกล้หรือไกล |