คำศัพท์ : ตะพั้น ตะพั้น [N] infantile discase ; infantile convulsion; paroxysm Syn. สะพั้น Def. ชื่อโรคชนิดหนึ่ง มักเกิดแก่เด็กอ่อนหรือเด็กเล็กๆ มีอาการชัก มือเท้ากำ ตามตำราแพทย์แผนโบราณว่า มักเกิดเพราะผิดอากาศเป็นต้น Sample. เมื่อผิดอากาศเด็กเล็กๆ มักเป็นโรคตะพั้น |