คำศัพท์ : ตะบึง
ตะบึง [ADV] without stopping ; persistently; incessantly; deliberately; directly
Syn. รีบเร่ง, เร่ง
Def. รีบเร่งไปไม่หยุด
Sample. เขาขับรถสิบล้อตะบึงไปถึงเชียงใหม่