คำศัพท์ : ตะค้าน
ตะค้าน [N] species of creeping plant ; species of wild pepper; used as an intestinal tonic
class. เถา,ต้น
Syn. สะค้าน, ตะค้าน
Def. ชื่อไม้เถาชนิดหนึ่งในสกุล Piper วงศ์ Piperaceae ใช้ทำยาได้
Sample. ตะค้านเป็นไม้เถาใช้ทำยาได้