ตลบหลัง [V] betray ; to be a traitor

Syn. แว้งกัด, ทรยศ, หักหลัง

Def. ปล่อยให้ล่วงล้ำเข้าไปหรือปล่อยให้ตายใจแล้วย้อนกลับมาตีหรือทำลายภายหลัง

Sample. เขาถูกข้าศึกตลบหลังตอนยกทัพกลับ