คำศัพท์ : ตกประหม่า
ตกประหม่า [V] be flurried ; be abashed; fearful or timid; be flabbergasted
Syn. เก้อเขิน, สะทกสะท้าน, พรั่นใจ, หวั่นใจ
Ant. มั่นใจ
Def. รู้สึกสะทกสะท้านพรั่นใจ
Sample. พอเผชิญหน้ากับเธอเขาก็ตกประหม่า