ชั่วแล่น [ADV] momentarily ; brief; fleeting; passing; transient

Syn. ชั่วคราว, ไม่ถาวร

Ant. ถาวร, ตลอดไป

Def. ลักษณะทีเกิดขึ้นโดยไม่คาดคิดมาก่อน และสิ้นสุดลงอย่างรวดเร็ว

Sample. เขาฆ่าเธอเพราะความโกรธชั่วแล่นของเขาเอง

ชั่วแล่น [ADV] momentarily ; fleeting

Syn. ชั่วขณะ, ชั่วครู่, ชั่วครู่ชั่วคราว

Def. ระยะเวลาขณะหนึ่ง, ระยะเวลาที่เป็นไปชั่วครู่ชั่วคราว, ระยะเวลาพักหนึ่ง

Sample. เขาเกิดสมองใสขึ้นมาชั่วแล่น