คำศัพท์ : ง่อยเปลี้ยเสียขา
ง่อยเปลี้ยเสียขา [V] be lame ; be crippled; be disabled
Syn. พิการ, ง่อย
Ant. ปกติ
Def. มีร่างกายพิการจนเดินไม่ได้อย่างปกติ
Sample. เธอเป็นคนโชคดีมากนะที่ไม่ได้เกิดมาเป็นคนง่อยเปลี้ยเสียขา