คุยเขื่อง [V] brag ; boast; talk big; blow one's own trumpet; blow one's own trumpet; crow

Syn. คุยโต

Def. คุยอวดว่าตนใหญ่หรือมีอำนาจกว่าผู้อื่น

Sample. เขาชอบคุยเขื่องถึงฐานะอันร่ำรวยของตนอยู่เสมอๆ