คลอนแคลน [V] be unstable ; be unsteady; be infirm

Syn. ง่อนแง่น, สั่นคลอน

Ant. หนักแน่น, มั่นคง

Def. ไม่มั่นคง

Sample. เสถียรภาพของรัฐบาลกำลังคลอนแคลน

คลอนแคลน [ADJ] unstable ; unsteady; infirm

Syn. ง่อนแง่น, สั่นคลอน, วอกแว่ก

Ant. หนักแน่น, มั่นคง

Def. ไม่มั่นคง

Sample. คนที่มีสภาพจิตใจคลอนแคลนและขาดความมั่นคงอยู่แล้วตั้งแต่วัยเด็กอาจปรับตัวเข้ากับสังคมยากเมื่อโตขึ้น