คำศัพท์ : ขี้อาย
ขี้อาย [ADJ] bashful ; shy; coy; shamefaced
Syn. เขินอาย, เหนียมอาย
Ant. กล้า
Def. ที่ไม่กล้าทำเพราะรู้สึกกระดาก
Sample. ผู้หญิงตะวันออกมีนิสัยขี้อายกว่าผู้หญิงตะวันตก