คำศัพท์ : ขี้งอน
ขี้งอน [ADJ] peevish ; petulant; churlish; fractious
Def. แสดงอาการโกรธหรือไม่พอใจเพื่อให้เขาง้อ, ทำจริตสะบัดสะบิ้ง
Sample. เธอเป็นหญิงที่ประเสริฐที่สุดแม้จะขี้งอนและใจน้อยแต่เธอก็ห่วงใยและเอาใจใส่ผมยิ่งกว่าตัวเธอเสียอีก