กีดกั้น [V] hinder ; impede; block; bar; encumber; trammel

Syn. ขวางกั้น, กั้น, กีดขวาง, กัน, ขัดขวาง

Def. ขัดขวางไว้

Sample. ความสุจริตนั้นย่อมกีดกั้นบุคคลออกจากความชั่วและความเสื่อมเสียทั้งหมดได้