การฝืน [N] unwillingness ; reluctance; disinclination

Syn. การขืน, การทนฝืน

Def. การจำใจทำในสิ่งที่ไม่อยากทำ เช่น ฝืนกิน ฝืนทำ

Sample. การฝืนทำในสิ่งที่ไม่อยากทำ จะทำให้ทำสิ่งนั้นได้ไม่ดี

การฝืน [N] disobedience ; breaking the law; contravening; violation; infringement; transgression; disregard

Syn. การขัด, การละเมิด, การฝ่าฝืน

Def. การขัด การไม่ทำตาม เช่น ฝืนระเบียบ

Sample. การฝืนกฎระเบียบเป็นเรื่องที่พบในคนหมู่มาก