การทะเลาะ [N] quarrel ; squabble; bicker; wrangle; dispute

Syn. การทะเลาะเบาะแว้ง, การวิวาท, การทะเลาะวิวาท

Ant. การคืนดี

Def. ทุ่มเถียงกันด้วยความโกรธ, โต้เถียงกัน, เป็นปากเป็นเสียงกัน

Sample. ปัญหาการทะเลาะและตบตีกันนั้นมีแทบทุกวัน ส่วนใหญ่มาจากเรื่องหึงหวงกัน