คำศัพท์ : การดื้อแพ่ง
การดื้อแพ่ง [N] obstinateness ; stubbornness; disobedience; intransigence
Def. การขัดขืนไม่ยอมปฏิบัติตาม, การขัดขืนไม่ยอมให้ความร่วมมือ