คำศัพท์ : กะร่องกะแร่ง
กะร่องกะแร่ง [ADV] shatteringly ; piecemeal
Syn. ร่องแร่ง, ไม่สมบูรณ์
Ant. สมบูรณ์
Def. ติดห้อยอยู่นิดๆ หน่อยๆ
Sample. ชิ้นเนื้อที่ขาของเขาห้อยกะร่องกะแร่งอย่างน่าสยดสยอง