กะปลกกะเปลี้ย [V] be tired ; be feeble; weary

Syn. อ่อนแอ

Sample. เขายังกะปลกกะเปลี้ยอยู่เลย

กะปลกกะเปลี้ย [ADJ] tired ; exhausted

Syn. อ่อนเพลีย, อ่อนเปลี้ย, ไม่มีแรง

Ant. กระปรี้กระเปร่า, กระฉับกระเฉง

Sample. ดูเขาท่าทางกะปลกกะเปลี้ยเหมือนไม่ได้นอนมาทั้งคืน