คำศัพท์ : กลาดเกลื่อน
กลาดเกลื่อน [ADV] scatteringly ; dispersedly; all over
Syn. เกลื่อนกลาด, ดาษดื่น, เรี่ยราย
Ant. เป็นที่เป็นทาง
Def. เรี่ยรายอยู่ทั่วไป
Sample. คนไปเที่ยวสวนสาธารณะทิ้งขยะไว้กลาดเกลื่อน