กระเทือนใจ [V] be affected ; be touched; be moved; strike one's mind; be hurt

Syn. สะเทือนใจ, กระทบกระเทือนใจ

Def. มีจิตใจหวั่นไหวอย่างรุนแรง เพราะมีสิ่งอื่นมากระทบจิตใจ

Sample. ทุกครั้งที่มีเรื่องทำให้กระเทือนใจหล่อนต้องร้องไห้